Οι φιλίες του ντετέκτιβ αρχιφύλακα Ουάσινγκτον Πόου μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και περισσεύει ο αντίχειρας. Στη ζωή του υπάρχει η Τίλι Μπράντσο, φυσικά, η άδολη αναλύτρια με την οποία συνεργάζεται. Εξαιρετικά ευφυής, μπορεί να μετατρέψει οποιαδήποτε κοινωνική περίσταση σε κόλαση. Επίσης, ο Πόου γνωρίζει –και ταλαιπωρεί– χρόνια τώρα το αφεντικό του, την επιθεωρήτρια Στέφανι Φλιν, όπως και την πιο κοντινή γειτόνισσά του, τη Βικτόρια, εκτροφέα προβάτων στο επάγγελμα, και νταντά του σκύλου του όταν λείπει.

Κι έπειτα υπάρχει η Εστέλ Ντόιλ. Είναι γεγονός πως η ιατροδικαστής με την καυστική γλώσσα δεν υπήρξε ποτέ καλόβολος και αισιόδοξος άνθρωπος, αλλά μήπως αυτή τη φορά της ξέφυγε η κατάσταση; Η δολοφονία του πατέρα της, που βρίσκεται νεκρός με δύο σφαίρες στο κεφάλι, φαίνεται ξεκάθαρη περίπτωση. Η Εστέλ έχει υπολείμματα από εκπυρσοκρότηση στα χέρια της και, ενώ ένα φρέσκο στρώμα χιονιού σκεπάζει τα πάντα γύρω από το σπίτι, τα δικά της είναι τα μοναδικά αποτυπώματα. Από τη στιγμή της σύλληψής της έχει πει μόνο τέσσερις λέξεις: «Ειδοποιήστε τον Ουάσινγκτον Πόου».
Εν τω μεταξύ, ένας δηλητηριαστής με το προσωνύμιο «ο Βοτανολόγος» στέλνει στους πιο απεχθείς ανθρώπους της χώρας ποιήματα και πεπιεσμένα λουλούδια. Διεστραμμένος και ευρηματικός, μοιάζει ικανός να περνάει μέσα από τοίχους και, παρά την έγκαιρη προειδοποίηση που στέλνει στα θύματά του και ανεξάρτητα από τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνονται, σκοτώνει ατιμώρητος.
Ο Πόου δε συμπαθεί καθόλου τα μυστήρια τύπου «φόνος σε κλειδωμένο δωμάτιο», και τώρα έχει να λύσει δύο από αυτά. Γιατί αν δεν το κάνει, τα πτώματα θα συνεχίσουν να στοιβάζονται…